μονοτμηματικός

-ή, -ό

φρ. «μονοτμηματική κοινωνία»

(κοινων.-ανθρωπολ.) στοιχειώδης κοινωνία που δεν αποτελείται από επιμέρους κοινωνικά τμήματα ή σύνολα, αλλά αναλύεται αμέσως σε άτομα, αλλ. απλή κοινωνία.